Niezależna aplikacja PrusaSlicer G-code Viewer to lekki program, którego możesz użyć do szybkiego podglądu plików G-code ze wszystkich popularnych slicerów. Jego zachowanie jest identyczne z podglądem w PrusaSlicer (używany jest ten sam kod), jednak daje Ci możliwość wczytania zewnętrznego pliku z G-code.
Obecnie parsujemy i do pewnego stopnia interpretujemy kod G z:
PrusaSlicer G-code Viewer próbuje oszacować szerokości ekstruzji, wysokości warstw, rodzaje ekstruzji, rodzaje ruchów, warstw itp. z G-code wygenerowanego przez różne slicery. Sam kod G nie zawiera wszystkich wymienionych wyżej informacji, dlatego zwykle jest on uzupełniany o komentarze specyficzne dla danego slicera. Staramy się uzyskać jak najwięcej danych, ale niektóre fragmenty mogą zostać oznaczone jako nieznane.
PrusaSlicer w wersji 2.3 i nowszych rozszerza kod G o komentarze takie, jak ";TYPE:", ";HEIGHT:", ";LAYER_CHANGE", ";COLOR_CHANGE", ";PAUSE_PRINT" oraz ";CUSTOM_GCODE". G-code wygenerowany przez starsze wersje PrusaSlicera, który nie zawiera tych nowych adnotacji, będzie nadal wyświetlany, ale szerokości wytłaczania lub typy wytłaczania mogą nie być wyświetlane wiarygodnie.
Kod G wygenerowany za pomocą innych slicerów najprawdopodobniej nadal będzie wczytywany poprawnie, ale niektóre funkcje, takie jak analiza czasu wydruku według funkcji, mogą być niedostępne.
Jeśli skojarzysz rozszerzenie pliku .gcode z przeglądarką G-code, będziesz w stanie uruchomić ją po prostu otwierając plik (klikając na niego dwukrotnie lub naciskając Enter). Możesz to zrobić, włączając opcję Konfiguracja - Preferencje - Skojarz pliki .gcode z PrusaSlicer G-code Viewer.
Alternatywnie możesz powiązać rozszerzenie pliku za pomocą narzędzi systemu operacyjnego.
Proces ten jest podobny w innych dystrybucjach Linuxa.
Niezależna przeglądarka G-Code pokazuje nazwy używanych profili druku/filamentu/drukarki.
Gdy po cięciu jest już dostępny ostateczny kod G, pojawia się nowy poziomy suwak, który ogranicza wizualizację ekstruzji i ruchów jałowych, umożliwiając symulację wydruku w czasie. Domyślnie nowy suwak poziomy ogranicza wizualizację ostatniej warstwy wybranej za pomocą pionowego paska. Alternatywnie suwak poziomy ogranicza wizualizację ekstruzji we wszystkich warstwach wybranych za pomocą suwaka pionowego. W pierwszym przypadku, jeśli suwak poziomy ogranicza widoczność do górnej warstwy, to pozostałe warstwy poniżej są renderowane w kolorze szarym. Tę strategię wizualizacji zapożyczyliśmy z interfejsu użytkownika programu Craftware, podobnie jak w przypadku Cury.
Legenda na nowo pokazuje czas drukowania i ułamek czasu drukowania dla każdego elementu (obrysy, wypełnienie itp.), a etykiety legendy służą jako przyciski do pokazywania/ukrywania poszczególnych czasów ekstruzji. Szacunkowy czas wydruku jest dostępny zarówno w podglądzie kodu G po cięciu, jak i w niezależnej przeglądarce kodu G.
Można uruchomić dowolną liczbę instancji PrusaSlicer G-code Viewer, otwierając G-code z menu "Plik->Podgląd G-code", uruchamiając przeglądarkę G-code lub klikając dwukrotnie plik w Eksploratorze plików/Finderze.
Z technicznego punktu widzenia niezależna przeglądarka G-code to PrusaSlicer w przebraniu - jest uruchamiana jako nowy proces PrusaSlicer. Sposób uruchamiania procesu jest specyficzny dla danej platformy:
PrusaSlicer.dll zawiera cały kod, podczas gdy wrappery prusa-slicer.exe, prusa-slicer-console.exe i nowy prusa-gcodeviewer.exe po prostu ładują PrusaSlicer.dll z odpowiednimi parametrami.
Format dystrybucji aplikacji obsługuje pojedynczy plik binarny, który w naszym przypadku to PrusaSlicer.app/Contents/MacOS/PrusaSlicer. W przypadku korzystania z wiersza poleceń, binarka ta może być symlinkowana do prusa-gocdeviewer, aby uruchomić się w trybie przeglądania kodu G. Uruchamianie nowych instancji PrusaSlicera nie do końca pasuje do systemu OSX, ponieważ Finder oczekuje, że będzie uruchomiona tylko jedna instancja aplikacji GUI. Dlatego podczas przeciągania i upuszczania na ikonę doku PrusaSlicer lub G-code Vewer, plik jest wysyłany do pierwszej instancji PrusaSlicer lub G-code Viewer.
Obsługujemy dwie dystrybucje binarne: AppImage i .tar.bz2. Format .tar.bz2 zawiera nowy skrypt startowy prusa-gcodeviewer, podczas gdy AppImage może być symlinkowany do prusa-gcodeviewer, aby uruchomić przeglądarkę kodu G. AppImage działa poprzez zamontowanie spakowanego obrazu systemu plików osadzonego wewnątrz pliku AppImage i uruchomienie aplikacji z tego miejsca. Nie jest zalecane uruchamianie prusa-gcodeviewer z już zamontowanego AppImage, ponieważ AppImage zostanie odmontowany, gdy PrusaSlicer, który go zamontował, zostanie zamknięty. Kiedy użytkownik uruchamia przeglądarkę G-code z AppImage PrusaSlicera, kolejny AppImage jest montowany przez przeglądarkę G-code, co oznacza, że binaria PrusaSlicer są ładowane do pamięci RAM po raz drugi. Dlatego, jeśli masz mało pamięci RAM, zaleca się używanie dystrybucji .tar.bz2 zamiast AppImage, dopóki AppImage nie zostanie ulepszony tak, aby obsługiwał wiele procesów działających z jednego zamontowanego AppImage.
Jeśli masz pytanie dotyczące czegoś, czego nie opisaliśmy, to sprawdź dodatkowe zasoby.
A jeśli to nie działa, możesz wysłać zgłoszenie na [email protected] lub klikając poniższy przycisk.